Monday, April 11, 2005

Δευτέρα 11 Απριλίου 2005


Ξέρεις, πεθύμησα εκείνο τον καφέ φτιαγμένο στη θράκα με πολύ καϊμάκι.Να καθόμαστε σε τραπεζάκι από μάρμαρο λευκό μέσα στη λιακάδα και γύρω θάλασσα. Το απόβραδο το ίδιο σκηνικό με το άρωμα των γιασεμιών να σου φέρνει στο νου κάθε τι ευχάριστο και να προκαλεί χαλαρές συζητήσεις ανάμεσα σε λιγοστούς, καλούς φίλους μέχρι το πρωί.

Να βλέπουμε όλοι μαζί το ξημέρωμα και να σωπαίνουμε μπροστά στο καθημερινό θαύμα. Την πρωινή γένεση, αυτή που συντελείται 365 φορές το χρόνο αλλά εμείς όλοι ηθελημένα έχουμε ξεχάσει.




Το χαμόγελο σου είναι όμως αυτό που μου δίνει ζωή και με κρατάει σε εγρήγορση είναι αυτό που μου υπόσχεται πολλά τέτοια πρωινά. Έχουμε να ζήσουμε πολλά και το πολλά αυτό δεν είναι ποσοτικό είναι ποιοτικό. Αν καταφέρουμε να ζούμε κάθε λεπτό ε ναι, θα έχουμε ζήσει πολλά.

Κανείς δεν καταρρέει έτσι απλά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Κράτα γερά και θα ζήσουμε πολλά

3 comments:

Anonymous said...

Πάμε Πλάκα;

Πεθύμησα τον καφέ που περιγράφεις και μάλιστα τα παρατεταμένα γέλια που τον συνοδεύουν…

Κοντά στους Αέρηδες, με μια βουκαμβίλια για σκιάστρο, έχω βάλει τα γυαλιά ηλίου να συγκρατούν τα τσουλούφια που πέφτουν συνήθως μέσα στα μάτια μου και έχω απλώσει τα πόδια μου στην καρέκλα του φίλου που κάθεται δίπλα μου (σε εσένα δηλαδή!).

Στην αρχή μιλάμε ακατάπαυστα για «όλα» και μετά από καμιά ώρα είμαστε σε απόλυτη φάση χαλάρωσης… Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε πια… Είμαστε έτοιμοι να ζητήσουμε ξαπλώστρες, οι καρέκλες μοιάζουν μικρές για να χωρέσουν τόσο άραγμα…

Χαμογελάμε ο ένας στον άλλο, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αλλά είμαστε χαρούμενοι που έχουμε ο ένας τον άλλο…

Μην με αφήσεις να σηκωθώ ποτέ από αυτή την καρέκλα… Εκτός εάν προτείνεις ξημέρωμα στην Ακρόπολη ή δύση στην Παροικιά της Πάρου…

Φιλούρες…

Anonymous said...

elladitsa mou glukia poso mas elipses! anupomonw gia auto ton kafe!!!!!!!!!!!

Anonymous said...

…Kai xoris ti voitheia tis fotografias, den itan diskolo na parasirtho s’ena strovilisma polixromon eikonon me to Fos tis Elladas na stazei xrisafi mesa ap’tis palames mou..

..me tis lexeis sou taxidepsa, ekei pou I agapimeni foni anazitouse to d i k o mou xamogelo kai I zesti iposxesi tis Zois irthe na sinantisei tin Elpida.

Einai megali dinami na mporeis na kaneis tous anthropous na oneireuontai, kai sy tin katexeis…