και πάλι ομιλίες και πάλι υποσχέσεις και
πάλι ελπίδες...
Κυπρος
η χωρα που βρισκεται στο προσκηνιο ξανα χαρη σε ενα πολεμο αυτο του Λιβανου...
ΤΕΥΚΡΟΣ : ...ες γην εναλίαν Κύπρον,ου μ'εθέσπισεν
οικείν Απόλλων,όνοαμ νησιωτικόν
Σαλαμίνα θέμενον της εκεί χάριν πάτρας.
.......................................
ΕΛΕΝΗ : Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ',αλλ'είδωλον ην
.............................................
ΑΓΓΕΛΟΣ : Τι φης;
Νεφέλης αρ'άλλως είχομεν πόνους πέρι;
"Τ'αηδόνια δε σ'αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες."
Αηδόνι ντροπαλό,μες στον ανασασμό των φύλλων,
συ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους
στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές
αυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν.
Tυφλή φωνή που ψηλαφείς μέσα στη νυχτωμένη μνήμη
βήματα και χειρονομίες.Δε θα τολμούσα να πω φιλήματα.
και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας.
"Τ'αηδόνια δε σ'αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες".
Ποιες είναι οι Πλάτρες;Ποιος το γνωρίζει τούτο το νησί;
Εζησα τη ζωή μου ακούγοντας ονόματα πρωτάκουστα :
καινούργιους τόπους,καινούργιες τρέλες των ανθρώπων
ή των θεών.
Η μοίρα μου που κυματίζει
ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα
και μιαν άλλη Σαλαμίνα
μ'έφερε εδώ σ'αυτό το γυρογιάλι.
Το φεγγάρι
βγήκε απ'το πέλαγο σαν Αφροδίτη.
σκέπασε την καρδιά του Σκορπιού ,κι όλα τ'αλλάζει.
Που είν' η αλήθεια;
Ημουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης.
το ριζικό μου ενός ανθρώπου που ξαστόχησε.
Αηδόνι ποιητάρη,
σαν και μια τέτοια νύχτα στ'ακροθαλλάσι του Πρωτέα
σάκουσαν σκλάβες Σπαρτιάτισσες κι έσυραν το θρήνο,
κι ανάμεσό τους - ποιος θα τό'λεγε; - η Ελένη!
.............................................
Δακρυσμένο πουλί,στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη
που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα,
άραξα μοναχός μ'αυτό το παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως αυτό είναι παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι δε θα ξαναπιάσουν
τον παλιό δόλο των θεών.
αν είναι αλήθεια
πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια,
ή κάποιος Αίαντας ή Πρίαμος ή Εκάβη
ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος, που ωστόσο
είδε ένα Σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια,
δεν τόχει μες στη μοίρα του ν'ακούσει
μαντατοφόρους που έρχονται να πούνε
πως τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.
Γ. Σεφέρης
8 comments:
Με ξάφνιασε το σημερινό σου, διαφορετικό από όσα προηγούμενα έχω δει. Καλό, όμως. Και οι φωτογραφίες, τρόμος. Και δέος. Ας θυμόμαστε...
Ας θυμόμαστε, η ισως καλύτερα
ας μην ξεχνάμε...
Ποτέ δεν ξεχνάμε . Τι όμορφο ποστ . Γειά σου Εκτορα απ'την Κορέα !
Κι ανάμεσό τους - ποιός θα το λεγε- η Ελένη!
Αυτή που κυνηγούσαμε χρόνια στο Σκάμαντρο.
Ήταν εκεί,στα χείλια της ερήμου ΄ την άγγιξα,μου μίλησε:
"Δεν είν' αλήθεια,δεν είν΄αλήθεια" φώναζε
"Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι.Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία".
Με το βαθύ στηθόδεσμο,τον ήλιο στα μαλλιά,κι αυτό
τ' ανάστημα
ίσκιοι και χαμόγελα παντού
στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα '
ζωντανό δέρμα,και τα μάτια
με τα μεγάλα βλεφαρα,
ήταν εκεί,στην όχθη ενός Δέλτα.
Και στην Τροία;
Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.
Έτσι το θέλαν οι θεοί.
Κι ο Πάρης,μ'έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ταν πλάσμα
ατόφιο
κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια.
Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.
Τόσα κορμιά ριγμένα
στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόνια της γης
τόσες ψυχές
δοσμένες στις μυλόπετρες,σαν το σιτάρι.
Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα
για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη
μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου
για ένα πουκάμισο αδειανό για μια Ελένη.
Κι ο αδερφός μου;
Αηδόνι αηδόνι αηδόνι,
τ' είναι θεός;τί μη Θεός;και τί τ' ανάμεσό τους
"Τ αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες"
--------------------------------------------------------
Μαζί με το ποίημα "Τελευταίος σταθμός" τα πολυ-αγαπημένα μου
Καλή σου μέρα
Βρε δεν ξεχνάμε, αλλά όσο κάποιοι αναλώνωνται σε ομιλίες και συζητήσεις τίποτε δεν θα γίνεται...
Μπράβο, Έκτωρα, να κρατάμε τη μνήμη μας. Μπράβο και στην Αλκυόνη που συνέχισε...
καλο καλοκαιρι σε ολους παιδια
Προσπθώ να βελτιωσω την αγγλική μετάφραση που έχω μπροστά μου. για το "βαθύ στηθόδεσμο," μήπως μπορεί κανείς να εισηγηθεί κάτι καλύτερο απο το high girdled? μιλά για κανονικο στηθόδεσμο που φοραν σήμερα οι γυναίκες?
Post a Comment