Χαμάμ

Ø Μουσική
Ø Κεριά
Ø Λουλούδια
Ø Πακέτα (παρεό, πετσέτα, κετσές, πετσετάκι)
Ø Χαμομήλι σε πάγο
Ø Μπακίρι για ποδόλουτρο με ζεστό νερό, κόκκινο σαπούνι, ροδοπέταλα και σταγόνα ροδέλαιο.
Ø Γυάλινο μπολ με ροδοπέταλα και ροδέλαιο
Ø Παρθένο ελαιόλαδο με βότανα για μαλλιά ( + Conditioner)
Ø Κούπα με ζεστό νερό και σαπούνι πράσινο για μαλλιά
Ø Κούπα με ζεστό νερό και σαπούνι μαύρο απολέπιση
Ø Κούπα με ζεστό νερό και σαπούνι άσπρο ξέβγαλμα
Ø Αμυγδαλόψιχα + βρώμη + καρυδόψιχα
Ø Προετοιμασία για τσάι του πελάτη
Διαδικασία
Ø Πακέτα με λεβάντα και ρεσό
Ø Στρώσιμο παρεό στο μάρμαρο
Ø Τους ξαπλώνουμε στο μάρμαρο και
Ø Ανέτ - Επάλειψη στο κεφάλι με πράσινο σαπούνι στην κυρία μόλις τελειώσουν
Ø Πασχάλης - Μασάζ στο κεφάλι με παρθένο ελαιόλαδο με βότανα στην κυρία
Και Ταυτόχρονα
Ø Ανέτ - Επάλειψη στο κεφάλι με πράσινο σαπούνι στο κύριο μόλις τελειώσουν
Ø Πασχάλης - Μασάζ στο κεφάλι με παρθένο ελαιόλαδο με βότανα στο κύριο
Ø Ποδόλουτρο στο μπακίρι με το κόκκινο σαπούνι και ροδοπέταλα
Ø 30 -40 λεπτά αναμονή
Ø Προσφέρουμε τσάι στο πρώτο 15λεπτο και στο τέλος επίσης
Ø Χρήση ελαφρόπετρας από Ανέτ στη κυρία
Ø Χρήση ελαφρόπετρας από Ανέτ στο κύριο
Ø Κετσές Ανέτ στη κυρία και ο κύριος περιμένει ενώ του προσφέρει ο Πασχάλης νερό
Σε συνέχεια
Ø Πασχάλης - Μασάζ μαύρο σαπούνι (+ αμυγδαλόψιχα ή καρυδόψιχα) στην κυρία
Και ταυτόχρονα
Ø Ανέτ - Κετσές στον κύριο
Ø Πασχάλης - Μαύρο σαπούνι στον κύριο
Και ταυτόχρονα
Ø Ανέτ - Face scrub και Λούσιμο μαλλιών κυρίας

Πασχάλης βγάνει έξω και συνεχίζει Ανετ Face Scrub στο κύριο ενώ η κυρία περιμένει και της προσφέρουμε νερό
Τελειώνοντας η Ανέτ κάνουμε και στους δύο πια άσπρο σαπούνι ταυτόχρονα
Ø Τελευταίο ξέβγαλμα, προσφορά παντόφλες και μπουρνούζι
Ø Αλλαγή δωματίου, ξαπλώνουν οι πελάτες και χαλαρώνουν
Ø Προσφορά νερό, χυμό ή λεμονάδα ή πορτοκάλι
Ø Κολώνια λεμόνι

O κύριος 12

...επιστροφή στην Ελλάδα, καφέδες, φαγητό διήμερα με φίλους συζητήσεις και μία έντονη διάθεση για καλοπέραση. Μέσα από τις συζητήσεις όμως βγαίνουν και αλήθειες και μάλιστα πικρές.

-Αλήθεια ο 'Αγγελος τι κάνει, πως τα πάει με την ασθένεια του ;
-Δεν τα κατάφερε έφυγε για ταξίδι αιώνιο πριν δύο μήνες περίπου.
-Κρίμα, πίστευα πως θα τα κατάφερνε είχε τσαγανό και πίστη.
-Το καλύτερο δεν το ξέρεις όμως...
-Για πες, τι έγινε ;
-Πριν λίγες μέρες πήγα με τη Χαρά στο κοιμητήριο να ανάψουμε ένα κερί μια και δεν τα καταφέραμε να πάμε στην κηδεία, μπήκαμε μέσα πήγαμε προς τα δεξιά όπου μας είπαν ότι βρίσκονται όλοι οι τελευταίοι και αρχίσαμε να ψάχνουμε, προς μεγάλη έκπληξη στο κομμάτι που μας κατηύθυναν οι οδηγίες του υπαλλήλου υπήρχαν μόνο σταυροί με νούμερα. Ούτε ονόματα, ούτε ημερομηνίες. Σε δεύτερη ερώτηση ο υπάλληλος μας είπε πως είναι ο σταυρός με το νούμερο δώδεκα.
-Τι να πώ... είναι δυνατόν ; μάλλον κατάλαβα. Τελικά δε θα έγραψε το σπίτι του στην εκκλησία όπως έλεγε
-Ακριβώς! Το άφησε σε μια άπορη οικογένεια με 4 παιδιά που του πρότεινε ο Μηνάς και φυσικά δεν είχε καμία άλλη πηγή εσόδων ούτε καταθέσεις.
-Θεός σχωρέσ' τους... δεν μπορώ να πώ κάτι άλλο.

Αληθινές Ιστορίες

Κάπου μεταξύ του next month forecast και των VIP του επόμενου δεκαημέρου στο πρωινό meeting αισθάνομαι τη δόνηση του εταιρικού κινητού στην τσέπη μου. Με τη λήξη του meeting ενημερώνομαι πως Ο κύριος Χ γνωστός Έλλην εφοπλιστής με τη σύζυγο του (κατά πολλά έτη νεότερη) μόλις έφθασαν στο ξενοδοχείο. Ελέγχω το κλειστό κύκλωμα, μιλώ με τους υπαλλήλους, περνάω από το τηλεφωνικό κέντρο να μάθω για τυχόν απαιτήσεις και αφού πλέον όλα ήταν σύμφωνα με την πολιτική του ξενοδοχείου, είμαι στο σαλόνι και περιμένω να τους συναντήσω κατά την αναχώρηση τους για γεύμα σε οικία γαλαζοαίματου λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, προκειμένου να τους καλωσορίσω και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε περίπτωση που τις χρειαστούν.

Μετά από λίγα λεπτά και ενώ συνομιλώ με γνωστό Έλληνα επιχειρηματία, που κατά σύμπτωση βρέθηκε εκεί τη συγκεκριμένη στιγμή, η πόρτα του ανελκυστήρα ανοίγει, απαστράπτουσα η νεαρή κυρία (που προ ολίγου ο γενικός διευθυντής μου ανέφερε ως κόρη του εφοπλιστή και κόντεψε να αγγίξει τα καινούρια χειροποίητα χαλιά μόλις έμαθε ότι επρόκειτο για σύζυγο και όχι κόρη) κατευθύνεται με βήμα ταχύ προς την έξοδο και λίγο πριν βρεθεί μπροστά μου αλλάζει πορεία και με ανήσυχο ίσως αμήχανο βλέμμα βρίσκεται στο L… Room. Η υπεύθυνη υποδοχής την καλωσορίζει αλλά αδυνατεί να βρει την κράτησή της.

Με την επέμβασή μου το θέμα λήγει. Μέσω κινητού έχει ενημερωθεί ο σύζυγος ο οποίος ανίδεος για την αλλαγή του προγράμματος αλλά υποψιασμένος ότι κάτι συνέβη κάθεται στο τραπέζι και παραγγέλνει το αγαπημένο του ποτό.

Η κυρία όπως και στις περισσότερες σκηνές κινηματογραφικών ταινιών ή ακόμη και καθημερινότητας, υποστηρίζει πως έχει πονοκέφαλο και ζητά να ξεκουραστεί για λίγο στη σουίτα της. Το φορτωμένο πρόγραμμα του συζύγου δεν είναι εύκολο να αλλάξει. Αποτέλεσμα αυτός αναχωρεί αφήνοντας τη μόνη.

Τη συνοδεύω στη σουίτα της, φροντίζω για το μενού του γεύματος της καθώς επίσης για το απογευματινό μασάζ, επιβεβαιώνω τα υπόλοιπα ραντεβού και αποχωρώ. Ωστόσο όμως μια μοιραία συνάντηση στην είσοδο της Henry Adams Suite λαμβάνει χώρα, ο Έλλην επιχειρηματίας που είχε εξαφανιστεί μετά την θεαματική άφιξη της κυρίας στο σαλόνι του ξενοδοχείου βρίσκεται μπροστά μου έτοιμος να χτυπήσει την πόρτα την οποία μόλις άνοιξα. Χαμογελώ, κλείνω την πόρτα και χωρίς σχόλια εξαφανίζομαι. Αναγκάζεται να χτυπήσει την πόρτα...

Σύμφωνα με τις κάμερες του κλειστού κυκλώματος η πόρτα άνοιξε και ο κύριος έγινε δεκτός στη σουίτα. Το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως έγινε εγκαρδίως δεκτός αφού η παραγγελία για το γεύμα εμπλουτίσθηκε, οι χρεώσεις έγιναν στη δική του σουίτα, ο υπογράφων έλαβε εντός της ίδιας ημέρας μία γραβάτα σεβαστού ποσού ως δώρο – επιβεβαίωση του συμβολαίου εχεμύθειας και ούτε γάτα ούτε ζημία.

Η επιστροφή του εφοπλιστή στο ξενοδοχείο βρήκε την κατά κοινή ομολογία πανέμορφη σύζυγο μέσα σε ένα φόρεμα κόσμημα, που έκανε το σώμα της να μοιάζει με τρόπαιο και κάθε άντρα στο πέρασμα της σε θέση να μονομαχήσει για χάρη της, έτοιμη για το επίσημο δείπνο –αιτία του συγκεκριμένου ταξιδιού- και τον επιχειρηματία σε κοντινό γνωστό ξενοδοχείο προκειμένου να αποφύγει ανεπιθύμητα βλέμματα η συμπτώσεις.

Η επίσημη γνωριμία με τους ιδιαίτερα ενδιαφέροντες φιλοξενουμένους έγινε λίγο πριν την αναχώρηση για το δείπνο με τον Κο να με ευχαριστεί και την κυρία να εξυμνεί τις μοναδικές υπηρεσίες που της παρασχέθηκαν.

Ποτέ δεν κατάλαβα εάν μέρος των συγχαρητηρίων που έλαβα για τις υπηρεσίες μας προοριζόταν για το φίλο και συνεργάτη επιχειρηματία που δέχθηκε στη σουίτα της. Δεν είχα βέβαια και τη δυνατότητα να διευκρινίσω ότι οι υπηρεσίες του ήταν στη διάθεσή της χωρίς οιανδήποτε ανάμιξη της διοίκησης του ξενοδοχείου. Σκεπτόμενος ξανά το συμβάν σήμερα είμαι και λίγο υπερήφανος για τις αποδόσεις του αφού κράτησε τους πελάτες μας απόλυτα ικανοποιημένους σύμφωνα πάντα με τα σχόλια τους.

Η επόμενη μέρα βρήκε το ζεύγος να προγευματίζει σε ένα από τα εστιατόρια του ξενοδοχείου με εκλεκτή παρέα μέλη του κογκρέσου όπως επίσης επιφανή μέλη γνωστών αμερικανικών οικογενειών. Την ανία της κυρίας έσπασε η άφιξη στον ίδιο χώρο του επιχειρηματία, ο οποίος προσποιήθηκε πως μόλις αφίχθη στην πόλη και χαιρέτησε με κάθε σεβασμό την κυρία του κυρίου όπως επίσης και τον κύριο. Συνέφαγε στο ίδιο τραπέζι και απασχόλησε με ανιαρά θέματα τις υπόλοιπες κυρίες.

Sex, money & smile λέει κατ επανάληψη ένας από τους φίλους μου. Έρχομαι σήμερα και αναρωτιέμαι για τα μυστικά επιτυχημένων σχέσεων, τα μυστικά του καλού Sex όπως επίσης τα μυστικά της επαγγελματικής επιτυχίας. Αναρωτιέμαι για την απόλυτη αναλογία που θα φέρει το άψογο αποτέλεσμα. Μάλλον δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν μυστικά αρκεί να έχεις τον τρόπο σου. Να είσαι εσύ, οι επιλογές σου, η ένταση για ζωή εκεί θα βρεις όλες τις απαντήσεις.

Σεπτεμβριανά

του ανταποκριτή του BBC στην Κωνσταντινούπολη, Άρη Χατζηστεφάνου

Ειδικές δυνάμεις της τουρκικής αστυνομίας επιχειρούν να επιβάλουν την τάξη στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.
Μια μικρή ομάδα Τούρκων ακροδεξιών έχει εισβάλλει σε κτήριο, όπου πραγματοποιείται έκθεσης φωτογραφίας για τα Σεπτεμβριανά και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά της.
Πετούν αυγά, σκίζουν τις φωτογραφίες, αναρτούν τουρκικές σημαίες και απαιτούν να μεταφέρουν τα εθνικιστικά τους μηνύματα στους δημοσιογράφους.
«Μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται έστω και σαν φάρσα;» αναρωτιούνται ορισμένοι από τους επισκέπτες της έκθεσης καθώς στο ίδιο σημείο της πόλης πριν από ακριβώς 50 χρόνια το μανιασμένο πλήθος κατέστρεφε τις περιουσίες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
Ο Αϊχάν Ακτάρ, γνωστός Τούρκος ακαδημαϊκός και ένας από τους διοργανωτές της έκθεσης έχει διαφορετική άποψη.
«Δεν πρόκειται για επανάληψη της ιστορίας αλλά για μια ομάδα απογοητευμένων εθνικιστών» μας είπε ο Τούρκος καθηγητής.
Αναφερόμενος στα Σεπτεμβριανά ο Ακτάρ σημείωσε ότι «η 6η Σεπτεμβρίου του 1955, ήταν η πιο τραγική ημέρα στην ιστορία της τουρκικής δημοκρατίας. Ξέρουμε ότι τα επεισόδια εναντίον των ελλήνων ήταν οργανωμένα αλλά μην με ρωτήσετε από ποιόν».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Χάρης Τζίμητρας καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μπιλγκί της Κωνσταντινούπολης θεωρεί ότι η πραγματοποίηση της έκθεσης αποδεικνύει την προσπάθεια της Τουρκίας να αντιμετωπίσει το παρελθόν της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ίσως για πρώτη φορά μεγάλες τουρκικές εφημερίδες όπως η Μιλιέτ και η Ραντικάλ αναφερόμενες στα Σεπτεμβριανά έκαναν λόγο για «ημέρες ντροπής» για την τουρκική ιστορία. Όπως ντροπή χαρακτηρίζουν και το χτεσινό επεισόδιο.

Η δική μου ερώτηση είναι η εξής :
πιστεύεται ότι μεταξύ ελλήνων και τούρκων μπορεί να υπάρξει κατανόηση και σεβασμός σε στοιχεία που αφορούν την καθημερινότητα, τις αξίες, την ιστορία ακόμη και την κουλτούρα του κάθε λαού ;
(όχι δεν περνάω πολιτική κρίση αλλά πιστεύω πως πέρα από την προσωπική μας ζωή - ενδιαφέροντα ε,ισως θα έπρεπε να κοιτάμε και λίγο προς τα έξω)

rain

I like sunny days but sometimes I like even better rainy days, especially those of the summer. It's something different, the feeling is weird. Sometimes I think that even the sky is looking for relief. it's so unique how we look into the water, into the mirrors that appear on the streets made by those drops of rain. How I look, how you look, even the lights of the cars and the signs are looking so…

Καλό Ταξίδι

Και ύστερα σιωπή, σιωπή γιατί απλά όλοι εμείς μείναμε άφωνοι μπροστά σε όσα πέρασαν αυτές οι 121 ψυχές εκεί πάνω. «μην τρομάξεις είμαστε όλοι καλά» έγραφε το μήνυμα που διάβασα την Κυριακή το μεσημέρι. Ήταν όλοι καλά, αλλά γιατί να μην είναι αφού… και πριν προλάβω να τελειώσω την σκέψη μου χτυπάει το κινητό, στην άλλη άκρη της γραμμής με φωνή κουρασμένη και με ίχνη αγωνίας, ένα γνώριμο πρόσωπο μου εξήγησε τη είχε γίνει. Ολοκληρώνω συνοπτικά τη συνομιλία και τρέχω πίσω στο ξενοδοχείο ανεβαίνω στο business center και μπαίνω στο internet. BBC, CNN, Politis.com.cy, fileleftheros.com.cy, ελληνικές εφημερίδες το αίμα μου είχε πλέον παγώσει διάβαζα και ξαναδιάβαζα μέχρι να συνειδητοποιήσω τι είχε γίνει. Είναι απίστευτο. Δε μπορεί να έχει συμβεί κάτι τέτοιο, όχι σήμερα – ημέρα γιορτής- όχι εκεί – για κάποιο λόγω πιστεύουμε ότι στον τόπο μας δεν συμβαίνουν ποτέ τραγωδίες…
Οι ώρες περνάνε αργά, ειδήσεις για πιλότο νεκρό στο πιλοτήριο, δήθεν μηνύματα (sms), ευθύνες και άλλες ιστορίες. Μια απίστευτη μέρα και μια διαφορετική νύχτα πιο βαριά από κάθε άλλη, πιο πικρή, πιο στυφή. Κοιμόμαστε στο ξενοδοχείο και ξυπνάμε πιο ήρεμοι, είναι Δευτέρα. Mετά τις πρωινές βουτιές, πρωινό,βόλτα και ήρθε η ώρα για το αεροδρόμιο.
Αεροδρόμιο, ναι. Η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα την ίδια ώρα κρύος ιδρώτας με λούζει. Φτάνουμε.παραδίδουμε το αυτοκίνητο και πάμε προς την πύλη εξόδου μας. Μέσα μου εύχομαι να έχει καθυστέρηση. Δεν έχει, πρέπει να επιβιβαστούμε. Ταξιδεύω από βρέφος μια ζωή είχα απόλυτη εξάρτηση με τις πτήσεις.
Απολάμβανα κάθε δευτερόλεπτο από το C-in στον έλεγχο διαβατηρίων, στα καταστήματα και μετά η κορύφωση. Η απόλυτη αίσθηση του να βρίσκεσαι εκεί ψηλά, ανάμεσα στα σύννεφα, μακριά από όλα, απόλυτα ανεξάρτητος για όση ώρα διαρκεί αυτό το ταξίδι στο όνειρο και σε κάθε νέο προορισμό.
Σήμερα όμως δεν είναι έτσι. Ο ιδρώτας έχει αντικαταστήσει την προσμονή και ο φόβος το ταξίδι του νου. Περνάμε με τους φίλους από τη φυσούνα και φτάνει η ώρα που πατάω το πόδι μου στο σκάφος. Ένα δάκρυ κυλάει για όλους όσους χάθηκαν. Η ανάγκη να κρυφτώ με κάνει να γελάσω. Γελάω δυνατά μέσα στην αμηχανία μου βλέπω έναν φροντιστή και πίσω του έναν από τους πιλότους. How are you feeling today? ρωτάω. We never felt better! Παίρνω ως απάντηση.
Τακτοποιούμαστε στις θέσεις μας και ένα μήνυμα γράφεται μηχανικά στο κινητό μου «έχω πετάξει τόσες φορές πρώτη φορά φοβάμαι». Αποστολή. Το μήνυμα έφυγε και σε δευτερόλεπτα από την άλλη μεριά του πλανήτη έρχεται μια απάντηση
« Η παναγιά μαζί σας » από έναν άνθρωπο που ποτέ δεν επικαλέστηκε τα θεία… αυτό με κάνει πιο νευρικό. Απογείωση – Προσγείωση.
…είμαστε ακόμη ζωντανοί
Καλό Ταξίδι, ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει

....Hotel stories (?)

Τέλος εποχής για το «Λήδρα Πάλας» Το ιστορικό ξενοδοχείο «Λήδρα Πάλας», της Λευκωσίας, που είναι συνυφασμένο με την ιστορία της Κύπρου τα τελευταία πενήντα χρόνια, φθάνει στο τέλος της ιστορίας του, τουλάχιστο όπως ήταν γνωστό μέχρι τώρα. Αν και χρησιμοποιείται ως χώρος διαμονής και εργασίας αξιωματούχων των Ηνωμένων Εθνών από το 1974, έμεινε ουσιαστικά χωρίς καμιά συντήρηση και θεωρείται ακατάλληλο. Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ είχε ειδοποιήσει από πέρυσι ότι θα το εγκαταλείψει και η κυβέρνηση βρίσκεται σε συνεννόηση με τα Ηνωμένα Έθνη για τη μεταστέγαση των υπηρεσιών τους. Για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ξενοδοχείου υπολογίστηκε ότι θα απαιτηθεί δαπάνη τεσσάρων εκατομμυρίων λιρών και η κυβέρνηση βρίσκεται στο στάδιο της αξιολόγησης της έκθεσης που υπέβαλε το Τμήμα Δημοσίων Έργων. Το «Λήδρα Πάλας» κτίστηκε το 1948, με κίτρινη πέτρα και με εξωτερική διακόσμηση που θυμίζει έντονα μεσανατολικά αραβουργήματα. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται η κατοικία του πρέσβη της Ελλάδος. Μέχρι πρόσφατα ήταν το μόνο σημείο διέλευσης, διπλωματών και πολιτών, από και προς τις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου. Το 1963 δέχθηκε τις πρώτες σφαίρες, στη διάρκεια των μαχών που ακολούθησαν την τουρκοκυπριακή εξέγερση. Το 1974 ήταν πεδίο σφοδρών συγκρούσεων και στη βόρεια κυρίως πλευρά του φέρει έντονα τα σημάδια των μαχών. Μετά την κατάπαυση του πυρός, βρέθηκε στη νεκρή ζώνη και εκεί εγκαταστάθηκε η ΟΥΝΦΙΚΥΠ για να κατευθύνει τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις της. Από τότε είναι το κέντρο κάθε διαμεσολαβητικής προσπάθειας. Και αυτό επειδή ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, έχει ζητήσει από την αρμόδια Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών ποσό ύψους τριών εκατομμυρίων δολαρίων για τη μεταστέγαση των υπηρεσιών της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Γιώργος Ιακώβου όμως δήλωσε ότι η κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός αυτό, αφού, όπως είπε, την ευθύνη για τη στέγαση των στελεχών της δύναμης φέρει το κυπριακό κράτος, με βάση τις αποφάσεις για τη δημιουργία και συντήρηση της ειρηνευτικής δύναμης. Ο κ. Ιακώβου είπε η κυβέρνηση βρίσκεται σε τακτική επαφή με την ΟΥΝΦΙΚΥΠ και εξέφρασε την άποψη ότι θα επιτευχθεί συμφωνία τόσο για τη μεταστέγαση του προσωπικού όσο και για το μέλλον του ξενοδοχείου «Λήδρα Πάλας».

benedictxvi@vatican.va

If you want to e-mail the new pope to congratulate him. Go ahead, he is waiting. Pope Benedict XVI had an Internet fan club even when he was cardinal. Now the Vatican has taken the logical next step by giving him a papal e-mail address.


...he must reading his e-mails!

VATICAN CITY — Got a prayer or a problem for the new Pope? Now you can e-mail him.
Showing that Pope Benedict XVI intends to follow in the footsteps of John Paul's multimedia ministry, the Vatican on Thursday modified its website so that users who click on an icon on the home page automatically activate an e-mail composer with the Pope's address.
In English, the address is benedictxvi@vatican.va.
In Italian: benedettoxvi@vatican.va.
John Paul, who died April 2, was the first pope to use e-mail, a medium that made its debut during his 26-year papacy. The Vatican said he received tens of thousands of messages in his final weeks as he struggled with illness.
In 2001, sitting in the Vatican's frescoed Clementine Hall, John Paul used a laptop to tap out an apology for Roman Catholic missionary abuses against indigenous peoples of the South Pacific.
The Vatican also used e-mail to notify journalists of John Paul's death.
The Holy See often issues news or documents to journalists via e-mail, and its labyrinth of obscure offices and councils are online in half a dozen languages. Even the Sistine Chapel, with its famed art collection, offers a virtual reality tour.

Διαβάζοντας διάφορα άρθρα σήμερα το απόγεμα έπεσα πάνω στο παρακάτω, το οποίο και μεταφέρω αυτούσιο. Όχι προς ενημέρωση αλλά προς υπενθύμιση…
Μια διαρκής υπενθύμιση της μεγαλύτερης ανθρώπινης διαπλοκής . Αυτής της συγκάλυψης. Αυτή που μας κάνει όλους συνυπεύθυνους.

Λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο του Ριάντ δεσπόζει ένα μοναδικό 10οροφο κτίριο. Την ημέρα θυμίζει μια αντεστραμμένη πυραμίδα. Τη νύχτα καθώς φωτίζεται μοιάζει με ιπτάμενο δίσκο που προσγειώθηκε στην καρδιά της ερήμου.

Πρόκειται για το υπουργείο Εσωτερικών της Σαουδικής Αραβίας. Πολλοί κάτοικοι της πόλης πιστεύουν ότι στα υπόγεια του κτιρίου πραγματοποιούνται βασανισμοί κρατουμένων. Όπως μας είπε ένας δυτικός διπλωμάτης, αρκετές φορές ύποπτοι για διάφορα εγκλήματα oδηγούνται σε κτίρια σαν αυτό και ίσως περάσουν ημέρες ή εβδομάδες έως ότου ενημερωθούν οι συγγενείς τους. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η διεθνής αμνηστία και η Human Right Watch καταγγέλλουν συχνά τη Σαουδική Αραβία για βασανιστήρια και εκτελέσεις κρατουμένων. Παρόλα αυτά η εικόνα ότι η Δύση στο σύνολό της καταδικάζει τέτοιου είδους ενέργειες δεν πείθει όλους τους Σαουδάραβες.


Πριν από μερικές εβδομάδες η αμερικανική εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ σκέφτονται να μεταφέρουν κρατούμενους από τη βάση του Γκουαντάναμο σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, η Υεμένη και το Αφγανιστάν. Αμερικανός αξιωματούχος που μίλησε στην εφημερίδα αποκάλυψε ότι η πρακτική εξαγωγής κρατουμένων σε χώρες όπου πραγματοποιούνται βασανιστήρια ξεκίνησε επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον από τη CIA. Ο Τζορτζ Μπους με ειδική απόφαση απλώς διευκόλυνε τη διαδικασία εξαγωγής κρατουμένων.


Οι χώρες της Δύσης όμως δεν προμηθεύουν μόνο κρατούμενους αλλά συχνά και τα ίδια τα όργανα βασανισμού. Σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία αμερικανικές και βρετανικές εταιρείες που κατασκευάζουν συσκευές ηλεκτροσόκ έχουν λάβει άδεια εξαγωγών στη Σαουδική Αραβία. Γκλομπ, χειροπέδες και σιδηρογροθιές φτάνουν σε μεγάλες ποσότητες από χώρες της Ευρώπης και τις ΗΠΑ. «Βασανιστήρια δεν πραγματοποιούνται μόνο στη Σαουδική Αραβία» μας έλεγε ένας νεαρός Σαουδάραβας θυμίζοντάς μας τις εικόνες του Άμπου Γκράιμπ και του Γκουαντάναμο.

Ημέρες οικονομικής δόξας
Αποστολή στη Σαουδική Αραβία, Άρης Χατζηστεφάνου

Δευτέρα 11 Απριλίου 2005

Ξέρεις, πεθύμησα εκείνο τον καφέ φτιαγμένο στη θράκα με πολύ καϊμάκι.Να καθόμαστε σε τραπεζάκι από μάρμαρο λευκό μέσα στη λιακάδα και γύρω θάλασσα. Το απόβραδο το ίδιο σκηνικό με το άρωμα των γιασεμιών να σου φέρνει στο νου κάθε τι ευχάριστο και να προκαλεί χαλαρές συζητήσεις ανάμεσα σε λιγοστούς, καλούς φίλους μέχρι το πρωί.

Να βλέπουμε όλοι μαζί το ξημέρωμα και να σωπαίνουμε μπροστά στο καθημερινό θαύμα. Την πρωινή γένεση, αυτή που συντελείται 365 φορές το χρόνο αλλά εμείς όλοι ηθελημένα έχουμε ξεχάσει.

Το χαμόγελο σου είναι όμως αυτό που μου δίνει ζωή και με κρατάει σε εγρήγορση είναι αυτό που μου υπόσχεται πολλά τέτοια πρωινά. Έχουμε να ζήσουμε πολλά και το πολλά αυτό δεν είναι ποσοτικό είναι ποιοτικό. Αν καταφέρουμε να ζούμε κάθε λεπτό ε ναι, θα έχουμε ζήσει πολλά.

Κανείς δεν καταρρέει έτσι απλά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Κράτα γερά και θα ζήσουμε πολλά

Wherever you are... Life is beautiful!

Βατικανό, Πάπας, Εκκλησία, Ανθρωπότητα

.

Millions Gather in Rome for Papal Funeral, Pilgrims Pay Last Respects Before Papal Funeral, Cardinals Set Conclave for April 18… στην πρώτη ανάγνωση λέω ‘μάλιστα ok so???’ σαν να λέμε και τι με νοιάζει εμένα. Έλα όμως που ενώ κάθομαι μπροστά στην οθόνη μου έχει φάει το μυαλό το θέμα αυτό.

Πέθανε ο Παπάς. Πέθανε ένα μεγάλος ηγέτης, ένας εκπρόσωπος 1.300.000.000 πιστών στον κόσμο. Μια φυσιογνωμία με δύναμη και ισχύ. Μια φυσιογνωμία όμως άρχουσα εξουσία του Βατικανού.
Εδώ λοιπόν έγκειται η ένσταση μου. Κανείς δε μιλάει για την πολυεθνική δύναμη του Βατικανού, έχουν ξεχάσει όλοι πως αυτό το κρατίδιο έχει τους περισσότερους διπλωματικούς διαπιστευμένους ανά τον κόσμο. Είναι αυτοί που μεταφέρουν τις θέσεις του Παπα και των συμβουλίων του σε κάθε χώρα ανά πάσα στιγμή και κάτω από οποιαδήποτε συνθήκες διότι το Βατικανό πάντα έχει λόγo . Φυσικά έχουν ξεχάσει όλα τα σκάνδαλα που κατά περιόδους κλυδωνίζουν τον κόσμο. Που είναι εκείνοι που τόσα χρόνια έβλεπαν την υφήλιο να απειλείται από την οικονομική ισχύ του κρατιδίου αυτού και του Άρχοντα του ;
Με παρόντες 200 πολιτικούς ηγέτες από την οικουμένη, προκαθήμενους 14 θρησκευτικών δογμάτων και τέσσερα εκατομμύρια πιστούς από ολόκληρο τον πλανήτη ετοιμάζεται να κηδέψει η καθολική εκκλησία τον επίσκοπό της, πάπα Ιωάννη Παύλο Β'. Φαντάζομαι η τελευταία εβδομάδα θα μείνει για πολλά χρόνια στα πάνω ράφια του αρχείου των καναλιών, να έχουν να «ρίχνουν» πλάνα κάθε τόσο. Ξέρεται όταν θα «απειλείται» το Βατικανό θα κάνει μια αναφορά στον κόσμο του, στους πιστούς του και θα ανεβαίνουν οι «μετοχές» του…