Seoul, Republic of Korea

Αν και είμαι τόσο καιρό εδώ για τη Σεούλ δεν έχω γράψει τίποτα. Τίποτα από όσα βλέπω και ζω. Έτσι σήμερα είπα να αποτυπώσω κάποιες εικόνες.

Ένας διαφορετικός πολιτισμός. Ιστορία παρόμοια με της Ελλάδας, ποιος δε θέλησε να κατακτήσει τούτο το λαό. Από τους μογγόλους στους γάλλους και από κει στους αμερικανούς. Μια ιστορία χιλιάδων χρόνων ένας πολιτισμός ανεξάντλητος σε δημιουργήματα και παραδόσεις.

Η Σεούλ μια πόλη γεμάτη παλάτια, κάθε δυναστεία που πέρασε άφησε και δυο ίσως τρία. Παγόδες, ναοί, βιβλιοθήκες, τεχνικές και μέθοδοι όλα σε μια τρελή πορεία των χρόνων φτάνουν στο σήμερα.

Αυτή η πόλη δεν έχει χαρακτήρα ακόμη… παλεύει να αποκτήσει πρόσωπο μέσα από την καθημερινότητα της. Σπίτι κολοσσών όπως η Samsung και κατοικία 16000000 κατοίκων. Κυκλοφοριακό ναι, μόλυνση ναι, πράσινο λίγο, ζωή 24ωρη.Υπάρχουν πολυκαταστήματα που λειτουργούν από της 10.00πμ μέχρι τις 05.00πμ, ναι 05.00 το πρωί, τα σχολεία λειτουργούν από τις 08.00πμ ως τις 03.00μμ για το δημοτικό και φτάνουν μέχρι τις 10.00μμ ίσως και 11.00μμ για του μαθητές λυκείων.

Όπως κάθε λαός έχουν και αυτοί εδώ τα ρεκόρ τους. Το ρεκόρ των αυτοκτονιών στην Ασία ανήκει στην Κορέα. Η αποτυχία είναι απαράδεκτη έτσι όταν τα αποτελέσματα των πανκορεατικών εξετάσεων για τα πανεπιστήμια (όλα ιδιωτικά) βγαίνουν οι αυτοκτονίες ξεπερνούν το ρεκόρ της προηγούμενης χρονιάς. (να σημειώσω πως οι μαθητές δίνουν όλα τα απαραίτητα μαθήματα της σχολής τους σε μια μόνο μέρα από τις 06.00 το πρωί ως τα μεσάνυχτα).Το φαγητό, η ζωή, οι συνήθειες αμιγώς ασιατικές. Η μέρα έχει 24 ώρες και τους είναι όλες απαραίτητες κάθε ώρα και για κάτι. Όλη μέρα δουλειά, το βράδυ βόλτα και δουλειά στο σπίτι. Μετά τα μεσάνυχτα προσωπικός χρόνος. Μια βόλτα στα μαγαζιά – πολυκαταστήματα που παρέχουν προϊόντα για την μικρομεσαία τάξη κυρίως. Sauna – massage, μην πάει ο νους σας στο πονηρό αυτή η απόλαυση εδώ είναι απαραίτητη κάτι σαν το ελληνικό καφενείο. Εκεί συναντούνται όλοι. Οι κυρίες για κουτσομπολιό, οι κύριοι για να δουν ειδήσεις και να λύσουν παγκόσμια προβλήματα καθώς επίσης και νεαρόκοσμος…

Το φαγητό ; για μένα είναι χάλια αλλά γενικά είναι εξαιρετικό σε ποιότητα και υγιεινό. Ρίζες κάθε λογιών ότι φανταστείτε ας πάρω για παράδειγμα το σουσάμι.Τα φύλλα του τα τρώνε ωμά η κιμ-τσι κάτι σαν το ελληνικό τουρσί αλλά με πολλά κιλά σκόρδου και κόκκινης καυτερής πιπεριάς μέσα – το πιο διαδεδομένο κιμ-τσι είναι το λάχανο κιμ-τσι που είναι σε κάθε γεύμα πρωί μεσημέρι βράδυ- τον κορμό του σουσαμιού τον κόβουν σε ροδέλες και τον κάνουν κάπως σαν σιροπιαστό και φυσικά το σουσάμι – σουσάμι το βάζουν παντού στο φαγητό στη ζαχαροπλαστική (άλλη τραγωδία) γενικότερα σε όποια παρασκευή. Το ρύζι υπάρχει και αυτό σε κάθε γεύμα. Βραστό η στον ατμό χωρίς λάδι, χωρίς αλάτι πάντα πάνω στο τραπέζι σε ποσότητα. Να σας πω ότι όταν πήγα να αγοράσω ρύζι πρώτη φορά σε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ δε βρήκα συσκευασία κάτω των 20 κιλών! Στα εστιατόρια τα πάντα τα μαγειρεύεις εσύ μόνος σου πάνω στο τραπέζι (είναι εμπειρία...)

Θα μπορούσα να γράφω ώρες αλλά κάπου πρέπει να κλείσω… αυτά για την ώρα τα λέμε αύριο πάλι